Mijn naam is Gerben de Groot, ik ben getrouwd met Lies en we hebben vier volwassen kinderen. Wij wonen in het mooie dorp Wapenveld op de Noord-Veluwe. Ik geef mijn leven als christen vorm binnen het gezin, de kerk, op mijn werk en in mijn dagelijkse leven.

Vanuit mijn eigen leven vind ik het heel waardevol om te kijken naar de mens met zijn achtergrond en verleden. Als docent raakt het me wat veel jonge mensen meemaken en wat er van hen verwacht wordt. Ze krijgen bijvoorbeeld te maken met (vecht)scheidingen, met overlijden en met gezinsleden die beperkt zijn.

Daarnaast ben ik jarenlang actief geweest in onze kerkelijke gemeente. Ik ga af en toe voor in de dienst, en heb catechisatie en jeugdwerk gedaan. Ik heb mij de laatste tijd toegelegd op het voeren van begeleidingsgesprekken met gemeenteleden die met verlies- en rouw te maken hebben.
Al wandelend aan het Noordzeestrand zagen wij deze zeekoet…

Voor mij een beeld van hoe rouwen kan uitmonden in overleven! De zeekoet deed mij aan een jongere of volwassene die aan het overleven is, omdat hij:
- daar eenzaam in het lage water stond, niet op zijn plek
- leek te bevriezen
- de indruk gaf het alleen niet te redden
Ik heb de basisopleiding ‘Omgaan met verlies’ met goed gevolg afgelegd bij het ‘Land van Rouw‘ te Nijmegen. Daar heb ik in de eerste plaats veel over mijzelf geleerd. Maar ook leerde ik hoe ik jongeren en volwassenen kan begeleiden die met verlies te maken hebben. Ik heb daarnaast jarenlange ervaring als docent in het middelbaar onderwijs, waar ik ook jongeren heb geholpen. Naast mijn baan als docent godsdienst en maatschappijleer en mentor werk ik op school ook als rouw- en verliesbegeleider. Een aantal jaren heb ik praatgroepen op deze VMBO-school opgezet en geleid. Ook heb ik leerlingen persoonlijk mogen ondersteunen in hun zoektocht om van overleven naar leven te gaan.

ROUW is de achterkant van LIEFDE, wat maakt dat het zo intens, hevig en langdurig kan zijn!
Motivatie
Waarom ben ik rouw- en verliesbegeleider geworden?
In ons gezin hebben wij veel met ‘levend verlies’ te maken (gehad). Levend verlies is een rouw die niet door een overlijden wordt veroorzaakt, maar door een levens veranderende verlieservaring, zoals het plotseling verliezen van je gezondheid, of door het hebben van een chronische lichamelijke of psychische beperking.
Ik weet nu hoe belangrijk het is om over dat verlies met een professional te kunnen praten, te kunnen rouwen en tegelijk een plek te geven in ons leven.

Verlies en rouw komen onverwachts en hebben veel verschijningsvormen. Ik heb leren rouwen om wat nooit geweest is of ook nooit zal komen en ben regelmatig van overleven naar leven gegaan. Dit alles heeft er wel toe geleid dat ik graag een luisterend oor bied, er voor je wil zijn en een stukje met je mee wil lopen op je levenspad.
Kan mijn verleden zo’n grote rol spelen, nu ik met verlies en rouw te maken heb?
Jongeren heb ik in groepsverband en persoonlijk begeleid. In mijn dagelijks werk zie ik veel jongeren die de nare gevolgen ondervinden van de (vecht)scheiding van hun ouders of die in een gezin opgroeien waar veel problemen zijn, zoals chronische ziekte en overlijden. Dit kan ertoe leiden dat zij geen motivatie meer hebben. Ze kunnen zich niet concentreren, ze willen niet meer naar school, ze zijn altijd moe zijn of opstandig. Ook zijn er leerlingen die juist niets willen laten merken, uitstekende cijfers halen en ondertussen te streng zijn voor zichzelf!

Als er niemand luistert…
Op school is er vaak geen tijd, ruimte en geld om echt naar deze jongeren te luisteren, er voor hen te zijn en hen echt te leren kennen. Jongeren hebben behoefte aan een plek waar zij zich veilig voelen en waar echt naar hen geluisterd wordt. Hun gevoel doet ertoe! Met mijn open houding, mijn ervaring en plezier in het werken met jongeren, kan ik er voor hen zijn.
Rouwen is hard werken en absoluut niet gemakkelijk en iets wat wij het liefst uit de weg gaan.
